Deurdonderen met Boerman - Hallo

Hallo, hallo. Hebt U dat nou ook wel eens? Dat je dat gigantisch handige lulijzer wilt gebruiken, maar dat bijna geen mens te bereiken is? Hopeloos gewoon. Als je om je heen kijkt is bijna heel Nederland ‘mobiel', maar diegene die je wilt bellen heeft een antwoordapparaat, fax of de voicemail van de PTT aanstaan. Je kunt van alles inspreken, maar iemand persoonlijk te woord staan lijkt een onmogelijke klus. Probeer maar eens een bedrijf te bellen.

"Ja, goedemorgen met Die en Die, kan ik U helpen?"
"Ja, is meneer Jansen er ook?"
"Meneer Jansen? Ik zal eens voor U kijken, blijft U even aan de lijn?"

En voordat je kunt zeggen: "Ja hoor, ik wacht wel even", wordt de verbinding tussen jou en de telefoniste met een harde klik verbroken. In het gunstigste geval duurt het enkele minuten eer je de juiste persoon, in dit geval ‘meneer Jansen' aan de telefoon hebt. Maar in het meest ongunstige geval, en dat gebeurt nogal, moet je zeker tien minuten wachten, onder het genot van een muziekje dat je zelfs je ergste vijand niet zou willen laten horen, voordat er aan de andere kant een poging wordt ondernomen om de telefoon te beantwoorden, wat dus uitloop op een fiasco omdat de persoon het verkeerde knopje indrukt om vervolgens de verbinding in zijn geheel te verbreken.

Daar sta je dan met je goeie gedrag. Probeer het nog maar eens. Ga niet langs start, U ontvangt geen 20.000 gulden. Er zijn tijden geweest toen je nog gewoon een nummer kon draaien, ja ja, draaien en niet drukken, want dat moest nog uitgevonden worden en je kreeg de persoon aan de lijn die je wilde spreken. Gewoon van: "Goedemorgen, ik wilde graag meneer Jansen spreken." "Nou dat kan." En nog geen seconde later zit je al met hem te praten. Maar heden ten dage is het toch een ramp. Kijk maar naar het jammer genoeg waarheidsgetrouwe voorbeeld wat ik hierboven heb beschreven. Het lijkt verdorie wel of er een enorme ontwikkeling gaande is bij bedrijven die zich gespecialiseerd hebben in lullige muziekjes waarmee elk door jou gebeld bedrijf je mee om de oren slaat als je voor de honderdste keer in de wacht wordt gezet.

Nee, ik vind het wel best. Ik stuur gewoon een briefje naar het betreffende bedrijf of persoon. Dan kun je op je dooie gemak achter een oud typemachientje of computertje gaan zitten nadenken hoe je je het beste uit kunt drukken, zodat de ontvanger in één keer begrijpt wat je bedoelt. Maar het grootste voordeel vind ik nog wel dat als je een muziekje op de achtergrond hoort je die met één druk op de afstandsbediening uit kunt schakelen. Heerlijk.

Nee, al die nieuwe, mooi gekleurde, dure, razendsnelle, soms overbodige communicatieapparatuur hoeft voor mij niet. Het modernste wat ik heb is een draadloze telefoon zonder toeters of bellen, en dat is reuze handig voor als ik op een hete zomerdag heerlijk op mijn terras van een biertje zit te slobberen, want zelfs dan ben ik bereikbaar, ...behalve als ik onder genot van de bovengenoemde alcoholische versnapering het Mag-a-zine zit te lezen, want dan gaat de stekker eruit en ben ik voor geen mens te bereiken. Ik bedoel maar.

Robert Boerman

Deze collum is verschenen in Mag-a-zine 54 br />