Deurdonderen met Boerman - Burgemeester

Moeizaam trap de burgemeester van een kleine gemeente de trappers van zijn gemeentefiets in het rond. Ja ja, een heuse gemeentefiets, want daar heeft de burgevader wel voor gezorgd. Een ieder die werkzaam is bij de gemeente en er voor kiest om de auto te laten staan, krijgt van de gemeente, de burgers dus, een echte dienstfiets, dat is milieuvriendelijk. Maar de burgemeester is vermoeid. Straks wil hij in de raadsvergadering eens een hartig woordje met de raadsleden wisselen. Nee niet over zijn vermoeidheid, maar over zijn huis.

"Goedemorgen raadsleden, goedemorgen burgemeester." De raadsvergadering begint en de problematiek die de dames en heren raadsleden hebben op te lossen komt op tafel. Na afloop neemt de burgemeester het woord en vertelt wat hij het weekend heeft meegemaakt. "Het was een weekend met mooi weer", vertelt hij, "maar echt van de rust heb ik in mijn mooie dijkhuisje niet kunnen genieten. Er zijn met dat mooie weer naar mijn idee teveel motoren langs komen rijden en dat kan echt niet op de dag des Here."

De burgemeester sprak er schande van dat motorrijdend Nederland op zondag maar over dijkweggetjes banjerden alsof ze niets anders te doen hebben dan hardwerkende ambtsketendragende gemeentebazen hun rust te verstoren. "Het moet verboden worden." schreeuwde hij de raadsleden toe schuimbekkend toe, die op hun beurt heftig ja knikkend de burgemeester in het gelijk stelden, hopende dat met het instemmende ja knikken niet hun gratis dienstfiets op de tocht komt te staan. Een zeer ‘groen' persoon stond op om het woord te doen. "Nou, dames en heren raadsleden, ik vind dat de burgemeester gelijk heeft en dat we deze overlast een halt moeten toe roepen, voor we een overspannen burgemeester hebben, en dat kunnen we in deze hectische tijden niet gebruiken." De persoon hield natuurlijk in het achterhoofd dat hij met zo'n uitspraak misschien wel in aanmerking zou komen voor een tandem-gemeentefiets; kon hij lekker in het weekend stiekem samen met zijn vrouw op de dienstfiets er op uit. Een luid applaus en hoera geroep volgde op de uitspraak van meneer ‘groen'. De burgemeester knikte instemmend en vroeg wat aan deze problematiek gedaan kon worden. De gekste ideeën werden geopperd, zoals de karresporen van Valburg e.d. Maar toen kwam hèt idee: "Afsluiten die weg," schreeuwde er iemand met een rood hoofd, die het idee van een tandem ook wel zag zitten. Nou dat was het idee van de dag. Gewoon even een weg afsluiten voor gemotoriseerd verkeer. Heerlijk wat een idee.

Na een te korte steming werd het voorstel unaniem aangenomen. Het werd nog even in het plaatselijke sufferdje gemeld, maar aangezien er toch geen hond zoiets leest, was het dus binnen de kortste keren realiteit. Zes weken later kon burgemeester rustig met zijn vrouw van de vrije zondagen genieten, zonder dat ze overlast hadden van voorbij ronkende en racende motoren. Hij kon nu eindelijk eens heerlijk ontspannen achter een biertje in zijn dijkwoning zitten. Hij was zo ontspannen dat hij tegen zijn vrouw zei: "Ik voel me nu zo lekker ontspannen dat ik maar eens weer van mijn hobby ga genieten." "Doe dat", zei zijn vrouw, waarna de burgervader naar de schuur liep, zijn Harley een trap gaf om er vervolgens met een hoop herrie over des Herens wegen rond te banjeren. Ik bedoel maar.

Robert Boerman

Deze collum is verschenen in Mag-a-zine 44